Een argeloze man met wie ik sprak in de vakantie  zei midden in een gesprek: ….Ja zoiets als politici, die beloven van alles maar doen niets! Hij wist natuurlijk niet wie ik was, anders had hij het misschien anders gezegd.  Ik vind het opvallend hoe negatief er vaak over de politiek en politici gepraat wordt. Nu zit ik nog maar net een paar maanden in de raad. Veel mensen die horen dat ik in de raad gekozen ben vragen als eerste altijd: …..kun je niet iets doen aan die verkeerssituatie. 50 Op die dreven, dat is toch een slakkengang. Dat zijn meestal de mannen. De meeste  vrouwen roepen meteen: ”Politiek, is dat niet vreselijk saai?”
Nou nee, politiek is absoluut niet saai. Het gaat bij elk onderwerp dat besproken wordt immers altijd om mensen. De mensen in Lelystad. Dus ook om u. Mensen die chagrijnig uit hun werk komen en snel naar huis willen en zich ergeren aan 50 km. per uur. Maar ook mensen die aan de dreef wonen en vanwege de herrie niet meer in hun tuin kunnen zitten. Wat vind je dan de beste oplossing en welke afweging maak je? In campagnetijd sprak ik heel veel mensen. Mensen met allerlei vragen, meningen en ervaringen. Die verhalen heb ik nodig om bij een belangrijk onderwerp mijn mening te vormen. Verhalen van mensen die in Nederland zijn gekomen, gevlucht uit hun eigen land en in Lelystad een plekje proberen te veroveren op de arbeidsmarkt. Verhalen van mensen die werken als vrijwilliger b.v. bij het IDO, (interkerkelijk diaconaal overleg). Verhalen van mensen die afhankelijk zijn van de thuiszorg.
Veel mensen in Lelystad hebben ook ervaring met vrijwilligerswerk en mantelzorg. Het onderwerp dat op dit moment in de raad besproken wordt is de WMO, de wet op de maatschappelijke ondersteuning.
Deze wet is nodig omdat door de vergrijzing de AWBZ onbetaalbaar dreigt te worden. De oplossing wordt o.a. gezocht in het sociale kapitaal. Echt zo’n lekker politiek woord. Maar daarmee worden die vrijwilligers en de mantelzorgers bedoeld. Wel wat scheef natuurlijk van ons kabinet. Aan de ene kant wordt de druk op de gezinnen steeds groter omdat beide partners wel haast gedwongen worden allebei te werken, aan de andere kant moeten we meer zorg en aandacht hebben voor elkaar. Wie moeten dan straks dat vrijwilligerswerk doen of die  mantelzorg geven, als beide partners moeten werken en ook nog langer door moeten werken? Maar goed dat zijn de kronkels in het Haagse beleid. Wij moeten in Lelystad zorgen dat de WMO zo goed mogelijk wordt ingevoerd. Om mijn mening hierover goed te kunnen vormen heb ik de mening van ervaringsdeskundigen nodig! En natuurlijk moeten ik naar u toe komen met mijn vragen maar ik hoop dat u ook naar mij toe wilt komen met uw ervaringen.
Want mijn dochter van 8 zei laatst tegen mij: ‘ Mama, toen je gekozen was in de raad was je zo opgewonden daarover en nu moet je alleen maar vergaderen’. En ze heeft het gevaar goed gezien, dat je je laat bedelven onder de papieren en de beleidsstukken met moeilijke taal. Dus politiek saai….nee. Als je in elk geval de mensen blijft spreken en zien en pas dan in je stukken duikt! Dat is mijn voornemen voor het nieuwe seizoen!

Elly van Wageningen