Zaterdag was ik uitgenodigd mee te doen aan de scootmobielrace. Het viel nog niet mee om goed in zo’n karretje te rijden. Gelukkig mocht ik eerst een proefritje maken. En toen begon de race tegen wethouder Jenneken Nuyt. Ik parkeerde mijn scootmobiel als eerste weer terug in het startvak, het was een nek-aan-nek race, maar ik had toch nét gewonnen. Maar goed, daar ging het natuurlijk niet om. Het is goed om eens te ervaren hoe het is om in zo’n karretje te moeten zitten. Later mocht ik geblinddoekt nog het verschil ervaren tussen het lopen met een blindenstok en het lopen met een blinde geleide hond. Op beide manieren bracht ik er nog niet veel van terecht. Maar Serge Gaus hielp me gelukkig een beetje door het parcours heen. En wat je wel merkt is dat het vertrouwen op een blindegeleidehond je heel veel tijdwinst oplevert. Maar ook: wat een waardering kun je hebben voor mensen die zonder dat ze iets kunnen zien toch de straat op gaan en zich in het dagelijkse verkeer mengen. Enorme doorzettingsvermogen heb je er voor nodig. Maar ook vertrouwen, niet alleen op je hond of je stok, maar ook op de mensen om je heen. Dat die toch ook een beetje rekening met je houden. Fijn dat de gemeente de agenda 22 heeft getekend. Daarin geeft de gemeente aan dat ze er alles aan zullen doen om de mens met een fysieke beperking toch zoveel mogelijk mee te laten doen.

Elly van Wageningen