Aan deze uitdrukking moest ik tijdens de raadsvergadering van 15 september denken.

Een motie waarin aandacht wordt gevraagd voor de enorme problematiek van vluchtelingen heeft het ook in Lelystad gehaald.

Twee eerdere pogingen om meer aandacht te krijgen voor vluchtelingenwerk en met name voor mensen die hier mogen blijven (vergunninghouders) waren mislukt. De enorme impact van deze humanitaire crisis in Europa gaat ook Lelystad niet voorbij en draagt er toe bij dat de afwachtende houding ingeruild wordt voor een actieve.

Die actieve houding bespeur ik met vreugde ook in onze achterban. Niet afwachten, maar oppakken en aanpakken. Samenwerking is daarbij mijns inziens van groot belang. Samen bereik je meer. Overheid en politieke partijen, samen met kerken, maatschappelijke organisaties en vrijwilligers. Niet alleen vanuit een emotionele beleving, maar vanuit passie voor de kwetsbare medemens in aktie komen. 

Want de problemen zijn groot. Er is chronisch gebrek aan geschikte betaalbare woonruimte, passend onderwijs en perspectief op werk en inkomen. Veel van die zaken liggen op het bord van overheid en bedrijfsleven. 

Tegelijkertijd is de inzet van vrijwilligers op het gebied van een eerste welkom, verwijzing, praktische hulp bij inrichting van woonruimte, hulp bij een taalklas, lezen van 'ingewikkelde' brieven, enz. die bijdragen aan integratie in de Lelystadse samenleving onmisbaar.

Ik hoop dat op dit vlak de vraag (van de vreemdeling) en het aanbod (van de burger) elkaar mogen vinden. 

Berend Okma