Algemene Beschouwingen 2013.
Namens de fractie heeft Elly van Wageningen de bijdrage aan de Algemene beschouwingen 2013 uitgeproken. Mild, maar ook kritisch: "U lijkt op een waterskiër met één been op geen-lastenverzwaring en het andere op effectief sociaal beleid. Deze twee ski's kunnen niet meer bij elkaar blijven. Het is duidelijk wat er dan gebeurt. Het coalitie akkoord is in deze fase niet meer vol te houden. Er moeten keuzes gemaakt worden die wij niet over de verkiezing heen kunnen tillen."
Welke keuzes maakt de ChristenUnie?
Algemene Beschouwing 2013
door Elly van Wageningen, fractievoorzitteR,
Dank voor deze kadernota op hoofdlijnen. U maakt duidelijk wat uw visie is en wat er bij de verschillende programma's nodig is. U geeft in hoofdlijnen aan hoe u denkt dat wij in Lelystad moeten omgaan met alle ontwikkelingen die op ons afkomen.
Ook geeft u een verantwoording over wat er tot nu toe is bereikt. Wij willen u als college danken voor het vele werk dat is gedaan en de inspanningen die zijn gepleegd. Wij weten dat er enorm hard is gewerkt om resultaten te bereiken. Of resultaten wel of niet bereikt zijn is soms moeilijk vast te stellen. Zowel raad als college zullen scherper moeten letten op het smart formuleren van doelen bij de activiteiten die wij uitvoeren.
Toch zijn wij zijn blij met een aantal resultaten, zoals een verbetering bij het CJG waar een efficiëntere samenwerkingsvorm is gaan functioneren. Hard nodig in deze tijden. Voortijdig schoolverlaten is gedaald. En aan de verschillende loketten zijn veel Lelystatters goed geholpen. Een van onze fractiegenoten heeft een dag meegelopen en was onder de indruk van de manier waarop het werk werd gedaan aan de diverse loketten.
Daarvoor dank!
Er komt ook veel op ons af. Daar schrijft u ook over.
En wij zien, met grote zorg, dat er schijnbaar zoveel op u afkomt dat u in deze kadernota niet tot en sluitende meerjarenraming komt voor de lange termijn. Vz, dat baart ons als CU grote zorgen. Die zorgen worden nog groter als we denken aan de bezuinigingen die nog op ons afkomen vanuit het rijk. Hoeveel dat wordt weten we nog niet. U wilt vasthouden aan de twee pijlers uit het coalitieakkoord: effectief sociaal beleid en geen lastenverzwaring. U lijkt op een waterskiër met één been op geen-lastenverzwaring en het andere op effectief sociaal beleid. Deze twee ski's kunnen niet meer bij elkaar blijven. Het is duidelijk wat er dan gebeurt. Het coalitie akkoord is in deze fase niet meer vol te houden. Er moeten keuzes gemaakt worden die wij niet over de verkiezing heen kunnen tillen.
De CU wil die keuze wel maken.
Wij voelen ons n.l. zeer verantwoordelijk voor de mensen in Lelystad die afhankelijk zijn van zorg. Of het nu om de WMO, de AWBZ of de Jeugdzorg gaat. Steeds meer mensen zullen er een beroep op gaan doen. De transities komen met rasse schreden op ons af. Veel meer werk zal moeten worden gedaan met minder geld. Daarom moet het anders. De geringere financiële middelen nopen ons daartoe. En het biedt ook een mooie kans om de gemeenschapszin te versterken. Iets waar de CU een warm voorstander van is.
Veel zinnen uit de kadernota spreken daar ook van en lijken dan ook zo uit onze verkiezingscampagne van 2006 te komen.
Ik noem er een paar:
- Er is een hang naar kleinschaligheid, authenticiteit, eerlijkheid en gemeenschappelijkheid.
- Er lijkt sprake van een tegenreactie op de individualisering.
- Inwoners meer verantwoordelijk maken voor hun eigen zorg. Het gezin, de familie en de buurt zullen daarbij weer een belangrijke plek innemen.
- Actief inwonersschap stimuleren,…… Inwonersparticipatie is het toverwoord.
Prachtig als dit gebeurt. Ook al is het ingegeven door de financiële beperkte middelen. Dat geeft niet maar dat is wel de reden dat we nu meer naar elkaar om moeten zien. Het gebeurt ook al in de samenleving. Een boodschap voor de buurvrouw, de rommel in het parkje achter je huis zelf even opruimen en via het IDO wordt een medemens die niemand heeft geholpen met b.v. de financiën of via HIP wordt even een tuintje opgeknapt. Laten we daar op aansluiten.
De transities van de zorg zijn de grootste operaties voor de gemeenten in tientallen jaren. De omslag zal niet eenvoudig zijn. Niet alleen voor de inwoners van de stad maar ook en misschien wel vooral, voor de professionals.
Wij willen graag dat u als college nadenkt over de manier waarop die kantelingsgedachte, de gedachte van de eigen kracht van mensen benutten, bij alle professionals die daarmee te maken hebben kunt bewerkstelligen. In de provincie Overijssel hebben ze daarvoor het project Verve opgezet. Hoofdgedachte van dit project is dat medewerkers van de eigen kracht centrale ambassadeur zijn van deze gedachte bij de verschillende afdelingen die vanuit die nieuwe manier van denken moeten werken. De CU zou graag zien dat het college kennis neemt van deze aanpak en kijkt of zij deze aanpak kan inpassen in haar eigen werkwijze.
Maar vz, stel dat het nu allemaal niet zo positief verloopt als wij hopen met de kanteling? Als die preventieve aanpak en het aanwenden van de eigen kracht geen forse bezuiniging oplevert? Komt dan de basiszorg voor onze inwoners in gevaar? Dat zou toch kunnen? Dat is voor de CU onaanvaardbaar. Wij willen daarom 5 miljoen extra ombuigen waardoor we een bestemmingsreserve kunnen instellen zodat, bij tegenvallers, de minimaal benodigde zorg voor de inwoners niet in gevaar komt. Dat we een buffer hebben om problemen die zich voordoen te kunnen oplossen. Net als destijds bij de WMO. Toen hadden we ook een reserve ingesteld, die konden we goed inzetten voor dat de bezuinigingen, zorgvuldig afgewogen, doorgevoerd waren. Waar we dat geld op willen bezuinigen staat verwoord in ons amendement dat wij samen met het CDA indienen.
Duurzaamheid
Mooi dat het repair-café een plekje heeft in uw kadernota. Wij dragen het initiatief zeker een zeer warm hart toe. Maar om dat nu te noemen als inspanning voor de invulling van ons klimaatbeleid vinden wij wel erg mager. Daar verwachten wij toch meer van. Duurzaamheid komt er wat de CU betreft maar bekaaid af in deze kadernota. Daar mogen wat ons betreft wel een paar tandjes bij. Laatst nog in de krant gelezen dat gemeenten veel meer zouden kunnen doen aan vermindering van CO2-uitstoot als er meer gehandhaafd zou worden op maatregelen bij bedrijven en instellingen.
Duurzaamheid heeft te maken met onze houding hoe wij naar de wereld willen kijken en Mahatma Gandhi heeft dat in de vorige eeuw ons inziens goed verwoord:
De aarde biedt voldoende voor ieders behoefte maar niet voor ieders begeerte.
Duurzaamheid is dan ook een bestuurlijke opdracht: voorkomen van de uitputting van de aarde en zorgen dat iedereen krijgt waar zij of hij behoefte aan heeft.
Tenslotte:
Wensen wij dit college kracht, gezondheid, wijsheid en inzicht toe voor de zware taken die op haar schouders rusten en weet u daarbij verzekerd van onze gebeden voor de stad.
Reacties op 'Algemene Beschouwingen 2013.'
Geen berichten gevonden
Log in om te kunnen reageren op nieuwsberichten.