door Chris van Veluwen, Raadslid ChristenUnie Lelystad

Het blijft een dilemma kies je voor de kernkwaliteit “RUST” of voor de “WMO/ WWB” budgetten. De ChristenUnie in Lelystad kiest voor het laatste.

De geluidbelasting ten gevolge van het verkeer op de dreven is al jaren een heet hangijzer in de Lelystadse politiek. Een hoogtepunt was wel het burgerinitiatief in 2005 waar de bewoners van de Houtribdreef de politiek een maximale waarde op de Houtribdreef van 55 dB voor 5 jaar lieten vastleggen i.p.v. de algemeen geldende maximale waarde van 58 dB. Iedere Lelystadse politicus wil de kernwaarde “ RUST” in Lelystad behouden daar is geen discussie over, maar steeds is daar weer de politieke vraag hoeveel geld je daar dan voor over hebt? Een ander moeilijk aspect in deze discussie is ook de vraag hoe de geluidsbelasting zich gaat ontwikkelen bij een toenemend verkeersaanbod immers er komen steeds meer auto’s bij dus ook steeds meer lawaai. Wat nu geldt als maximale waarde is waarschijnlijk over een paar jaar niet meer te handhaven. Om die reden heeft de politiek ook afgesproken om de 5 jaar de te handhaven maximale waarde vast te stellen en dinsdag 25 januari lag er weer zo’n 5-jarenvoorstel voor besluitvorming op de raadstafel. Het college vroeg in te stemmen met een maximale waarde op de dreven van 58 dB. Deze maximale waarde van 58 dB stond ook al in het oude voorstel dus daar zat het verschil niet in wat wel een verschil was, was dat de “streefwaarde” van 53 dB niet meer in het nieuwe voorstel werd genoemd. De streefwaarde was eigenlijk een inspanningsverplichting om er alles aan te doen de streefwaarde van 53 dB te halen. Lukte dat niet binnen het redelijke, dan werd de maximale waarde van 58 dB als uitgangspunt gehanteerd.

Daar is technisch veel over te zeggen en ook over geschreven en uiteindelijk is iedereen het er wel over eens dat het loslaten van de streefwaarde van 53 dB een integrale verslechtering is van de geluidsnorm. Het wordt dus lawaaieriger langs de dreven. Om de streefwaarde van 53 dB toch enigszins te handhaven, denk hierbij bijvoorbeeld aan rechtsongelijkheid, bedragen de aanpassingskosten onzes inziens circa 2,5 miljoen euro. Dat is heel veel geld en dat geld zetten wij liever in om de budgetten voor de WMO of de WWB nog enigszins op peil te houden. Want in deze budgetten dreigen door de landelijke bezuinigingen grote tekorten te ontstaan en dat raakt direct de zwakkeren in onze samenleving. Ook vindt onze fractie dat de geluidsproblematiek een omkeerbaar proces is want als wij over 5 jaar wel het geld hebben, dan kunnen we altijd weer terug naar de streefwaarde van 53 dB of lager.

Niet dat wij blij zijn met dit nieuwe voorstel, wij hadden het ook graag anders gezien, maar politiek is keuzen maken en de meerderheid en wij ook kozen voor het loslaten van de streefwaarde.