Over het op afstand van het gemeentelijk bestuur zetten van het openbaar onderwijs

Als je niet van verrassingen houdt, moet je niet de gemeentelijke politiek in gaan. Dat bleek kortgeleden maar weer eens in de raad van Lelystad. Wat was er aan de hand? Het college wil wat meer afstand nemen van het openbaar basisonderwijs door de zeggenschap over te dragen aan een commissie. Dan is niet meer de gemeente de bestuurder (het bevoegd gezag) van de openbare scholen, maar een commissie van door de gemeente aangewezen mensen. De gemeente meer op afstand.
Daar is veel voor te zeggen. De gemeente kan zoals het nu is gemakkelijk met zichzelf in conflict komen. Aan de ene kant moet ze als bestuur van openbare scholen het beste voor die scholen zoeken en aan de andere kant moet ze alle scholen gelijk behandelen als het bijvoorbeeld op het toewijzen van noodlokalen aankomt. Wat meer afstand van de openbare scholen is dus goed.
Maar ook weer niet te ver. Want openbare scholen moeten voor iedereen toegankelijk zijn en wie kan daar beter over waken dan een bestuur (de gemeente) dat door de bevolking zelf gekozen is. De idee het bestuur onder te brengen bij een commissie waar de gemeente veel invloed op heeft, is dus zo gek nog niet. Vond de ChristenUnie. Zo krijg je het beste van twee werelden.
Nu komt de verrassing: we bleken de enige fractie te zijn die er zo over dacht. De partijen die  de bevordering van het openbaar onderwijs  hoog in het vaandel hebben staan, kozen allemaal voor een grotere afstand tussen de gemeente en het bestuur van de openbare scholen. De Partij van de Arbeid en de VVD voorop. Het moet een stichting worden, net als bij de scholen voor bijzonder onderwijs, de christelijke scholen. En veel woorden maakten ze er ook niet aan vuil. Natuurlijk moet het zo worden georganiseerd dat de gemeente op flinke afstand van het openbaar onderwijs komt te staan. Dat is het beste voor deze scholen, vonden ze.
Een dieptepunt in de discussie vonden we de bijdrage van de Inwonerspartij. Deze wilde de schoolstrijd van begin vorige eeuw over doen door het bestaansrecht van het bijzonder onderwijs ter discussie te stellen.
De ChristenUnie staat bekend als een partij die opkomt voor de belangen van het bijzonder onderwijs. In dit raadsdebat bleken we de enige partij te zijn die wil dat de gemeente rechtstreeks invloed blijft uitoefenen op het bestuur van openbare scholen. Verrassend!

1 april 2009
(Deze colums heeft ook in de krant van Flevoland gestaan)

Boele Siepel