Iedere fractievergadering beginnen we met een bezinning op een actueel politiek onderwerp. In de vergadering van 27 februari hebben we daarvoor ons vertrekpunt genomen in de constatering dat verschillende partijen van zichzelf zeggen dat ze ‘sociaal’ beleid willen voeren. Daar hoort de ChristenUnie ook bij. In de praktijk blijkt ook dat er in het stemgedrag vaak verwantschap zit tussen deze partijen. Het lijkt dus hetzelfde te zijn, maar is het dat ook?

 

Voor politici van de ChristenUnie is sociaal beleid gebaseerd op de overtuiging dat God van ons vraagt hem lief te hebben en – in het verlengde daarvan – ook onze medemens. Gods zoon, Jezus Christus, heeft ons mensen zo liefgehad dat hij zijn leven voor ieder die dat gelooft heeft willen geven. Dat besef inspireert tot liefde voor de medemens, een medeschepsel net als ik zelf. Die medeschepselen zijn allemaal gelijkwaardig en daarom moet er een beleid gevoerd worden waarin iedereen kan delen in de welvaart en gelijke toegang heeft tot voorzieningen als zorg en onderwijs. Dat betekent ook dat de lasten die de zorg voor medemensen met zich brengt zo verdeeld moet worden dat de sterkste schouders de zwaarste lasten dragen.

Het schepsel-zijn brengt ook met zich mee dat een christen politicus zuinig is op de door God geschapen werkelijkheid zoals we die aantreffen in natuur en milieu.

 

Voor politici van de ChristenUnie is niet de mens de maat van alle dingen en alle beslissingen. De eer van God staat centraal. Zijn wil – zoals die bijvoorbeeld in de Tien geboden is verwoord – bepaalt de koers. Maar dat neemt natuurlijk niet weg dat er bij de inrichting van de samenleving rekening moet worden gehouden met de menselijke maat.

 

Als het er op aankomt – bijvoorbeeld in zaken van leven en dood – betekent een christelijk-sociaal beleid dat lijden zo draaglijk mogelijk wordt gemaakt. En niet dat de mens het recht krijgt zelf een einde aan het (ongeboren) leven te maken. De mens is immers niet van zichzelf, maar is een schepsel van God.

Ook politici van de ChristenUnie streven naar een betere wereld. Maar ze beseffen daarbij dat de ellende in deze wereld pas echt voorbij is als God er een eind aan gemaakt heeft en een nieuwe hemel en een nieuwe aarde heeft geschapen.

 

Hoewel er overeenkomsten zijn in de keuzen die er gemaakt worden, is er een wereld van verschil in visie en drijfveren voor die keuzen tussen het christelijk-sociale beleid en het socialistisch-sociale beleid.

 

Boele Siepel